ارتباط سبک های فرزند پروری با شناخت آینده نگر کودکان
سبک های فرزند پروری
سبک فرزندپروری شما می تواند بر همه چیز تأثیر بگذارد، از عزت نفس و سلامت جسمانی فرزندتان گرفته تا نحوه ارتباط آنها با دیگران. مهم است که اطمینان حاصل کنید که سبک فرزندپروری شما از رشد سالم حمایت می‌کند، زیرا نحوه تعامل شما با فرزندتان و نحوه نظم دادن به او بر او تا پایان عمر تأثیر می‌گذارد.
محققان چهار نوع اصلی از سبک های فرزندپروری را شناسایی کرده اند:
مقتدرانه
مستبدانه
سهل گیرانه
بی اعتنا
هر سبکی رویکرد متفاوتی برای تربیت کودکان دارد، مزایا و معایب متفاوتی را ارائه می‌کند و می‌تواند با تعدادی ویژگی متفاوت شناسایی شود. مردم اغلب می خواهند بدانند که از کدام سبک فرزندپروری استفاده می کنند – و کدام بهترین است. حقیقت این است که هیچ راه درستی برای والدین وجود ندارد، اما شیوه کلی فرزندپروری که اکثر متخصصان، از جمله آکادمی اطفال آمریکا (AAP) توصیه می‌کنند، رویکردی مقتدرانه است.
فرزندپروری مستبدانه
شما معتقدید که بچه ها را باید دید نه شنید.
وقتی نوبت به قوانین می رسد، شما معتقدید که یا راه من یا هیچی.
شما احساسات فرزندتان را در نظر نمی گیرید.
اگر هر یک موارد بالا درست باشد، ممکن است شما یک والدین مستبد باشید. والدین مستبد معتقدند کودکان باید قوانین را بدون استثنا رعایت کنند.
والدین مستبد به این دلیل معروف هستند که وقتی کودک دلایل پشت یک قانون را زیر سوال می برد، می گویند: “چون من این را گفتم”. آنها علاقه ای به مذاکره ندارند و تمرکزشان بر اطاعت است. آنها همچنین به بچه ها اجازه نمی دهند در چالش ها یا موانع حل مسئله درگیر شوند. در عوض، آنها قوانین را وضع می کنند و عواقب آن را بدون توجه کمی به نظر کودک اجرا می کنند.
والدین مستبد ممکن است از تنبیه استفاده کنند. بنابراین، به جای اینکه به کودک بیاموزد که چگونه انتخاب های بهتری داشته باشد، روی این سرمایه گذاری می کنند که بچه ها برای اشتباهاتشان متاسف شوند. کودکانی که با والدین سختگیر و مستبد بزرگ می‌شوند، بیشتر اوقات از قوانین پیروی می‌کنند. اما، اطاعت آنها بهایی دارد.
فرزندان والدین مستبد در معرض خطر بیشتری برای ایجاد مشکلات عزت نفس هستند زیرا نظرات آنها ارزشمند نیست.
آنها همچنین ممکن است متخاصم یا تهاجمی شوند. به جای اینکه به این فکر کنند که چگونه کارها را در آینده بهتر انجام دهند، اغلب بر خشمی که نسبت به والدین یا خودشان احساس می کنند به دلیل برآورده نکردن انتظارات والدین تمرکز می کنند. از آنجایی که والدین مستبد اغلب سختگیر هستند، فرزندان آنها ممکن است در تلاش برای اجتناب از تنبیه به دروغگوهای خوبی تبدیل شوند.
فرزندپروری مقتدرانه
شما برای ایجاد و حفظ رابطه مثبت با فرزندتان تلاش زیادی می کنید.
شما دلایل پشت قوانین خود را توضیح می دهید.
شما محدودیت هایی تعیین می کنید، قوانینی را اجرا می کنید و عواقبی را ارائه می دهید، اما احساسات فرزندتان را هم در نظر می گیرید.
اگر این عبارات آشنا به نظر می رسند، ممکن است شما والدین مقتدر باشید. والدین مقتدر قوانینی دارند و از عواقب استفاده می کنند، اما نظرات فرزندان خود را نیز در نظر می گیرند. آنها احساسات فرزندان خود را تأیید می کنند، در حالی که به وضوح نشان می دهند که بزرگسالان در نهایت مسئول هستند. این رویکردی است که توسط تحقیقات و کارشناسان به عنوان سالم‌ترین و مؤثرترین سبک فرزندپروری از نظر رشد حمایت می‌شود.
والدین مقتدر وقت و انرژی خود را صرف پیشگیری از مشکلات رفتاری قبل از شروع آنها می کنند. آنها همچنین از استراتژی های انضباط مثبت برای تقویت رفتار مثبت مانند سیستم های ستایش و پاداش استفاده می کنند.
محققان دریافته‌اند کودکانی که والدین مقتدر دارند، به احتمال زیاد به بزرگسالانی مسئولیت‌پذیر تبدیل می‌شوند که در حمایت از خود و بیان نظرات و احساساتشان احساس راحتی می‌کنند.
کودکانی که با نظم و انضباط مقتدر بزرگ می شوند، معمولا شاد و موفق هستند. آنها همچنین به احتمال زیاد در تصمیم گیری صحیح و ارزیابی خطرات به تنهایی خوب هستند.
والدین سهل گیر
شما قوانینی را تعیین می کنید اما به ندرت آنها را اجرا می کنید.
شما اغلب عواقب را اعلام نمی کنید.
فکر می کنید فرزندتان با دخالت اندک شما بهترین یادگیری را خواهد داشت.
اگر این عبارات آشنا به نظر می رسند، ممکن است شما یک والدین سهل گیر باشید. والدین سهل گیر مهربان هستند. آنها اغلب تنها زمانی وارد عمل می شوند که مشکلی جدی وجود داشته باشد.
آنها کاملا بخشنده هستند و نگرش “بچه ها دارند بچگی می کنند” را اتخاذ می کنند. وقتی آنها از پیامدها استفاده می کنند، ممکن است آن پیامدها را ثابت نکنند. اگر کودکی التماس می کند، ممکن است امتیازات را پس دهند یا اگر بچه قول بدهد که خوب باشد، ممکن است به کودک اجازه دهند مثلا دیرتر بخوابند.
والدین سهل‌گیر معمولاً بیشتر نقش دوست را بر عهده می‌گیرند تا نقش والدین. آنها اغلب فرزندان خود را تشویق می کنند تا در مورد مشکلاتشان با آنها صحبت کنند، اما معمولاً تلاش زیادی برای دلسرد کردن انتخاب های ضعیف یا رفتار بد انجام نمی دهند.
بچه هایی که با والدین سهل گیر بزرگ می شوند به احتمال زیاد از نظر تحصیلی مشکل دارند.
آنها ممکن است مشکلات رفتاری بیشتری از خود نشان دهند زیرا قدر قدرت و قوانین را نمی دانند. آنها اغلب عزت نفس پایینی دارند و ممکن است غم و اندوه زیادی را گزارش کنند.
آنها همچنین در معرض خطر بیشتری برای مشکلات سلامتی مانند چاقی هستند، زیرا والدین سهل‌گیر برای محدود کردن مصرف مواد غذایی ناسالم یا ترویج ورزش منظم یا عادات خواب سالم تلاش می‌کنند. آنها حتی بیشتر احتمال دارد که خرابی دندان داشته باشند، زیرا والدین سهل گیر اغلب عادت های خوبی مانند اطمینان از مسواک زدن کودک را اعمال نمی کنند.
والدین بی اعتنا
از فرزندتان در مورد مدرسه یا تکالیف نمی‌پرسید.
شما به ندرت می دانید فرزندتان کجاست یا با چه کسی است.
شما زمان زیادی را با فرزندتان نمی گذرانید.
اگر این عبارات آشنا به نظر می رسند، ممکن است شما والدین بی اعتنا باشید. والدینی که درگیر نیستند معمولاً اطلاعات کمی از کارهایی که فرزندانشان انجام می دهند دارند. معمولاً قوانین کمی در خانه وجود دارد. کودکان ممکن است راهنمایی، تربیت و توجه زیادی دریافت نکنند.
والدینی که درگیر نیستند از بچه ها انتظار دارند که خودشان را تربیت کنند. آنها وقت و انرژی زیادی را برای رفع نیازهای اولیه کودکان اختصاص نمی دهند. والدینی که درگیر نیستند ممکن است غفلت کنند اما همیشه عمدی نیست. برای مثال، والدینی که مشکلات سلامت روانی یا مشکلات سوء مصرف مواد دارند، ممکن است نتوانند به طور مداوم از نیازهای جسمی یا عاطفی کودک مراقبت کنند.
در مواقع دیگر، والدینی که درگیر نیستند اطلاعاتی در مورد رشد کودک ندارند – یا ممکن است باور داشته باشند که فرزندشان بدون نظارت آنها بهتر عمل خواهد کرد. و گاهی اوقات، آنها به سادگی در مشکلات دیگری مانند کار، پرداخت قبوض و مدیریت خانه غرق می شوند.
کودکانی که والدین آنها درگیر نیستند، احتمالاً با مشکلات عزت نفس دست و پنجه نرم می کنند.
آنها احتمال دارد در مدرسه عملکرد ضعیفی داشته باشند. آنها همچنین مشکلات رفتاری مکرری از خود نشان می دهند و در شادی رتبه پایینی دارند.
مهارت های شناختی آینده نگر
مهارت‌های شناختی آینده‌نگر، توانایی‌های شناختی هستند که به افراد کمک می‌کنند تا برای آینده فکر کنند و برنامه‌ریزی کنند. این مهارت ها عبارتند از:
- تعیین هدف: توانایی تعیین اهداف مشخص، قابل اندازه گیری، قابل دستیابی، مرتبط و محدود به زمان.
- برنامه ریزی: توانایی تدوین برنامه عملی برای دستیابی به اهداف تعیین شده.
- تصمیم گیری: توانایی تصمیم گیری آگاهانه بر اساس اطلاعات موجود و پیامدهای آتی.
- مدیریت زمان: توانایی اولویت بندی وظایف و مدیریت موثر زمان.
- حل مسئله: توانایی شناسایی و حل مشکلاتی که ممکن است در آینده ایجاد شوند.
- خلاقیت: توانایی تفکر خارج از چارچوب و ارائه راه حل های نوآورانه.
- سازگاری: توانایی تنظیم برنامه ها و استراتژی ها در پاسخ به شرایط متغیر.
- انعطاف پذیری: توانایی گذر کردن از شکست ها و ادامه کار برای رسیدن به اهداف.
توسعه این مهارت‌ها می‌تواند به افراد کمک کند تا به اهداف بلندمدت خود دست یابند و از عدم قطعیت‌های آینده عبور کنند.
مطالعه بررسی تاثیر سبک های فرزند پروری بر شناخت آینده نگر کودک
در مطالعه ای که توسط دکتر سعید صادقی و همکارانش انجام شد، تاثیر سبک های فرزندپروری بر رشد مهارت های شناختی آینده نگر در کودکان مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه نشان داد که فرزندپروری مقتدرانه که با صمیمیت، پاسخگویی و انتظارات روشن مشخص می شود، تأثیر مثبتی بر رشد مهارت های هدف گذاری، تصمیم گیری و حل مسئله در کودکان دارد.
در مقابل، فرزندپروری مستبدانه که با قوانین و مجازات های سخت مشخص می شود، می تواند مانع رشد مهارت های شناختی آینده نگر شود. فرزندپروری سهل‌گیرانه که با سطوح پایین کنترل و محبت بیش از حد مشخص می‌شود، می‌تواند بر مهارت‌های شناختی آینده‌محور در کودکان تأثیر منفی بگذارد.
به طور کلی، والدینی که محیط حمایتی و ساختارمندی را فراهم می‌کنند که استقلال و تفکر انتقادی را تشویق می‌کند، احتمالاً رشد مهارت‌های شناختی قوی آینده‌محور را در فرزندانشان تقویت می‌کنند.
اهمیت مطالعه انجام شده
این مطالعه به این جهت حائز اهمیت است که تأثیر سبک های فرزندپروری را بر رشد مهارت های شناختی آینده نگر در کودکان برجسته می کند: بر اهمیت فرزندپروری مقتدرانه تأکید می کند که می تواند محیطی حمایتی و ساختارمند برای کودکان فراهم کند که استقلال و تفکر انتقادی را تشویق می کند. این مقاله همچنین تأثیر منفی والدین مستبد و سهل‌گیر را بر رشد مهارت‌های شناختی آینده‌نگر برجسته می‌کند. این اطلاعات می تواند برای والدین، مربیان و سیاست گذارانی که علاقه مند به ارتقای رشد مثبت کودکان و آماده سازی کودکان برای موفقیت در آینده هستند، ارزشمند باشد.
اگر علاقه مند هستید درباره جزئیات و روش انجام این مطالعه بیشتر بدانید روی لینک زیر کلیک کنید:
