تاثیر خواب بر کنترل هیجانات
محققان دپارتمان نورولوژی و بیمارستان دانشگاه برن، تاثیر خواب بر کنترل هیجانات را شناسایی کردند که چگونه مغز، هیجانات را در طول خواب رویایی کنترل می کند تا ذخیره هیجانات مثبت را تثبیت کند و در عین حال، تثبیت هیجانات منفی را کاهش دهد. این کار اهمیت خواب را در سلامت روان گسترش می دهد و راه های جدیدی را برای استراتژی های درمانی باز می‌کند.
حرکت سریع چشم (REM)، یک حالت خواب منحصر به فرد و مرموز است که در طی آن اکثر رویاها همراه با محتوای هیجانی شدید رخ می دهد. اینکه چگونه و چرا این احساسات دوباره فعال می شوند مشخص نیست. قشر جلوی مغز بسیاری از این هیجانات را در هنگام بیداری ادغام می کند، اما به طور متناقضی در طول خواب با حرکت سریع چشم، ساکن به نظر می رسد. پروفسور آنتوان آدامانتیدیس از دپارتمان تحقیقات بیومدیکال (DBMR) در دانشگاه برن و دپارتمان نورولوژی در اینسلسپیتال می گوید: «هدف ما درک مکانیسم های اساسی و عملکرد چنین پدیده شگفت انگیزی در تاثیر خواب بر کنترل هیجانات بود».
پردازش هیجانات، به ویژه تمایز بین خطر و ایمنی، برای بقای حیوانات حیاتی است. در انسان، هیجانات بیش از حد منفی، مانند واکنش های ترس و حالت های اضطراب، منجر به حالت های پاتولوژیک مانند اختلالات استرس پس از سانحه (PTSD) می شود. در اروپا، تقریباً ۱۵ درصد از جمعیت تحت تأثیر اضطراب مداوم و اختلال روانی شدید قرار دارند. گروه تحقیقاتی به سرپرستی آنتوان آدامانتیدیس اکنون در حال ارائه بینش هایی در مورد چگونگی تاثیر خواب بر کنترل هیجانات و تقویت هیجانات مثبت و تضعیف احساسات شدید منفی یا آسیب زا در طول خواب با حرکات سریع چشم هستند.
مکانیزم دوگانه
محققان ابتدا موش ها را شرطی کردند تا محرک های شنیداری مرتبط با ایمنی و سایر محرک های مرتبط با خطر (محرک های بد) را تشخیص دهند. سپس فعالیت نورون ها در مغز موش ها را در طول چرخه خواب و بیداری ثبت کردند. به این ترتیب، محققان توانستند مناطق مختلف یک سلول را نقشه برداری کنند و تعیین کنند که تاثیر خواب بر کنترل هیجانات به چه صورتی عمل می کند.
نورون‌ها از یک جسم سلولی (سوما) تشکیل شده‌اند که اطلاعاتی را که از دندریت‌ها (ورودی‌ها) می‌آید، یکپارچه می‌کند و سیگنال‌ها را از طریق آکسون‌ها (خروجی‌ها) به نورون‌های دیگر ارسال می‌کند. نتایج به دست آمده نشان داد که سومای سلولی در حالی که دندریت‌های آنها فعال می‌شوند، خاموش می مانند. آدامانتیدیس توضیح می دهد: «این به معنای جدا شدن دو محفظه سلولی است، به عبارت دیگر سوما کاملاً خوابیده و دندریت ها کاملاً بیدار هستند».
این جداسازی مهم است زیرا فعالیت قوی دندریت ها امکان رمزگذاری هیجانات خطر و ایمنی را فراهم می کند، در حالی که مهار سوما به طور کامل خروجی مدار را در طول خواب REM مسدود می کند. به عبارت دیگر، مغز از تمایز ایمنی در مقابل خطر در دندریت ها حمایت می کند، اما واکنش بیش از حد به هیجانات (به ویژه خطر) را مسدود می کند.
یک مزیت بقا از تاثیر خواب بر کنترل هیجانات
به گفته محققان، همزیستی هر دو مکانیسم برای پایداری و بقای ارگانیسم‌ها مفید است. ماتیا ایمی از DBMR و اولین نویسنده این مطالعه می‌گوید: «این مکانیسم دو جهته برای بهینه سازی تمایز بین سیگنال‌های خطرناک و ایمن، ضروری است». اگر این تمایز در انسان وجود نداشته باشد و واکنش های ترس بیش از حد ایجاد شود، می تواند منجر به اختلالات اضطرابی شود. این یافته‌ها به ویژه به شرایط پاتولوژیک مانند اختلالات استرس پس از سانحه که در آن تروما در قشر جلوی مغز بیش از حد تثبیت می‌شود، مرتبط است.
دستاوردی برای داروی خواب
این یافته‌ها راه را برای درک بهتر پردازش احساسات در طول خواب در انسان‌ها هموار می کند و دیدگاه های جدیدی را از تاثیر خواب بر کنترل هیجانات برای اهداف درمانی و برای درمان پردازش ناسازگار خاطرات آسیب زا، مانند اختلالات استرس پس از ضربه (PTSD) و تثبیت اولیه وابسته به خواب آنها باز می‌کند.
مسائل حاد دیگر یا مزمن سلامت روانی که ممکن است این جداسازی سوماتو دندریتیک را در طول خواب دخیل کنند عبارتند از استرس حاد و مزمن، اضطراب، افسردگی، هراس یا حتی ناتوانی در احساس لذت. تحقیقات خواب و پزشکی خواب از دیرباز مورد توجه تحقیقات دانشگاه برن و بیمارستان دانشگاه برن اینسلسپیتال بوده است. آدامانتیدیس می گوید: «ما امیدواریم که یافته های ما از تاثیر خواب بر کنترل هیجانات، نه تنها مورد توجه بیماران، بلکه برای عموم مردم نیز قرار بگیرد».
این نوشتار، از مطالعه پژوهشی دانشگاه برن نوشته شده است.
